CD Reviews - Catch That Swingtrain Live!

Rootstime

Sunday, 25 November 2007

Rootstime, by Freddy Celis

Het is ondertussen alweer zo’n 6 maanden geleden dat The Electrophonics dag 2 van het Moulin Bluesfestival te Ospel mochten openen. Voor al degenen die aanwezig waren en nog wat herinneringen willen ophalen is er nu deze live cd, opgenomen tijdens dat optreden. Maar deze cd is zeker ook voer voor hen die er niet waren die dag want het laat duidelijk horen wat deze heren in petto hebben en dat al zo vroeg op de dag.

Zou het komen omdat ze een thuismatch speelden? Misschien voor een gedeelte maar geloof me of niet, deze heren krijgen een tent ook plat als ze niet op eigen veld spelen. Geopend wordt er met een instrumentaaltje genaamd ‘FZ’s Revenge’ en al dadelijk slaat het vuur in de swingpan. En dat vuur blijft lekker aanwakkeren gedurende de hele cd. The Electrophonics is dan ook niet zomaar een volgende Nederlandse band maar een band die swing en jump blues van het zuiverste soort brengt en dit op een niveau om U tegen te zeggen. De cd telt voornamelijk eigen werk dat even klassenvol is als de covers van o.a. Roy Brown en Calvin Boze. Frontman Stephan Hermsen (vocals en bluesharp) beschikt niet alleen over een paar knappe stembanden, hij bespeelt tevens met veel overgave de bluesharp en past perfect in zijn rol als entertainer van de band. Verder ook meer dan één pluim voor de andere bandleden, Ruud Gijsen (gitaar), Ivo Sieben (piano), Ronald Roodbol (contrabas), Peter Stienen (drums) en het blazersduo André de Laat (tenorsax) en Nick Caris (trombone). De sound van de heren doet regelmatig denken aan de big band sound van de jaren ’50, luister maar eens naar de lekkere ballroomswinger ‘I Can’t Loose With The Stuff I Use’ met een schitterende rol op sax voor André de Laat. Of wat dacht je van de meer uptempo swinger ‘Dance’, een song op het lijf geschreven voor deze band, enthousiast, gedreven en vol overgave. En als je nog niet genoeg gedanst hebt dan kan je gerust verder dansen op de volgende swinger ‘Drivin’. Het is moeilijk deze cd nog de band op een minpuntje te betrappen, alles zit zoals het hoort tot zelfs het enthousiasme van het publiek. Na Cuby & The Blizzards en Cuban Heels kan Nederland er weer een supergroep bij plaatsen. Chapeau heren.
Blueswalker.